نقش اخلاق در حفاظت و صیانت از منابع طبیعی
کد مقاله : 1327-FCEAF (R4)
نویسندگان
داود بیات ترک *1، ناصر رادمان2
1بخش حفاظت و حمایت،موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور،سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی،تهران،ایران
2استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران
چکیده مقاله
روند رو به افزایش جمعیت کره زمین در سال های اخیر و محدود بودن منابع طبیعی از یک سو و استفاده غیر ایمن از فن آوری ها از سوی دیگر، مسایل فراوانی را برای جوامع بشری بویژه کشورهای در حال توسعه بوجود آورده است. همچنین با افزایش مسایل زیست محیطی مانند بحران انرژی، اتلاف و تخریب منابع طبیعی و افزایش مواد زاید ناشی از توسعه شهرنشینی و صنعتی، اثر انسان بر محیط نیز مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است و آنان بسیاری از این چالش ها را ناشی از پیامدهای مستقیم وغیر مستقیم رفتارهای انسان می دانند. یکی از اهداف کلان توسعه پایدار, حفاظت, بازسازی و ترویج استفاده پایدار از منابع طبیعی و متوقف نمودن تخریب آن و تنوع زیستی است. عدم اتخاذ رویکرد اخلاقی در باب سلوک با منابع طبیعی و عدم همکاری بین بخشی و مشارکت نهاد های اجتماعی در حفاظت از منابع طبیعی از مهم ترین علل آسیب به شمار می روند. در دهه گذشته راهبردهای مدیریت جنگل و مرتع و محافظت از تنوع زیستی به طور اساسی از توجه به برنامه ریزی متمرکز به راهبردهای مشارکتی منتقل شده است. استفاده از مشارکت مردمی در احیای منابع طبیعی به عنوان یک نیاز و ضرورت مطرح است و تاکید بر مشارکت مردم در تصمیم های پیرامون منابع طبیعی به عنوان نزدیک ترین و آسان ترین راهکار حفظ این منابع است. در این شرایط آینده نگری جنبه اخلاق اجتماعی پیدا می کند و مشارکت را برای حفظ پایدار منابع تشویق می کند.
کلیدواژه ها
اخلاق .حفاظت.جنگل.مرتع
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است