اخلاق کشاورزی و زنبورداری پایدار حلقه ی گمشده مقابله با اختلال فروپاشی کلنی زنبور عسل
کد مقاله : 1317-FCEAF
نویسندگان
محمد آراد زندیه *، حسام الدین اکبرین، سعید بکایی
گروه اپیدمیولوژی و بیماری های مشترک، بخش بهداشت و کنترل مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده مقاله
سلامت انسان ها و محیط زیست به صورت اجتناب ناپذیری در گروی فعالیت و سلامت زنبور های عسل است. این موجودات با خدمات مختلفی که برای محیط زیست دارند از جمله گرده افشانی این مهم را تقویت می کنند. سلامت زنبورستان ها و زنبور ها به طور کلی در ارتقای سطح امنیت غذایی و کشاورزی پایدار نقش گسترده و غیر قابل انکاری دارد. متاسفانه در سال های اخیر، در این میان یک اختلال پیچیده به نام اختلال فروپاشی کلونی (CCD)، تهدید جدی علیه جمعیت زنبورهای عسل در سراسر جهان شده است که به طبع پیامدهای گسترده‌ای برای کشاورزی، تنوع زیستی و امنیت غذایی گذاشته است. عوامل مدیریتی، محیط زیستی و عوامل میکروبی در رخداد این بیماری نقش گسترده ای دارد. این مقاله به بررسی شیوه‌های پایدار زنبورداری به عنوان راهکاری برای مقابله با این بحران و اهمیت مسئولیت‌های اخلاقی زنبورداران، کشاورزان و سیاست‌گذاران در این زمینه توجه می‌کند. مبحث اخلاق کشاورزی به عنوان راهکاری متمرکز و سیستماتیک در کنترل و مراقبت از این معضل می تواند مثمر ثمر باشد. به همین جهت تمرکز بر عوامل محیطی مانند استفاده از آفت‌کش‌ها، از دست رفتن زیستگاه‌ها و شیوه‌های فشرده زنبورداری، بیماری های میکروبی و مدیریت صحیح زنبورستان از طریق استفاده از رویکرد اخلاق کشاورزی و زنبورداری پایدار قابل کنترل است. تاکید این مقاله بر اهمیت حفظ تنوع زیستی، کاهش استفاده از مواد شیمیایی و ترویج همکاری بین بخش‌های کشاورزی است تا سلامت بلندمدت جمعیت‌های زنبور عسل تضمین شود. ادغام اصول اخلاقی در زنبورداری نه تنها به بقای زنبورهای عسل کمک می‌کند، بلکه باعث تقویت انعطاف‌پذیری اکوسیستم‌ها و امنیت غذایی و در نهایت کشاورزی پایدار را فراهم می آورد. رویکرد این مقاله جامع، اکولوژیک و بین رشته ای است که در آن اخلاق کشاورزی تاکید بر حفاظت از زنبورها دارد که همانا محور اصلی مقابله با CCD و کشاورزی پایدار است.
کلیدواژه ها
زنبور عسل، اخلاق کشاورزی، کشاورزی پایدار، زنبورداری
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است