نظریه امانتداری الهی: اخلاق کشاورزی اسلامی
کد مقاله : 1264-FCEAF
نویسندگان
میثم منتی زاده1، طاهر عزیزی خالخیلی *2
1محقق، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، پردیس بروجرد
2استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده مقاله
امروزه محیط زیست به عنوان یکی از ارکان توسعه در معرض تهدید و نابودی می باشد. با این حال، تنها پیشرفت در تولید تکنولوژی های زیست محیطی برای حل بحران های زیست محیطی کافی نبوده و با وجود ارائه راهکارهایی در این زمینه، عدم پایبندی و رعایت اصول اخلاقی در برخورد با محیط زیست باعث شده این مشکلات هنوز لاینحل باقی بمانند. تحقیق حاضر به شیوه کتابخانه ای و با مرور پیشینه نگاشته ها به بررسی دیدگاه اسلام در باب محیط زیست پرداخته است. بر مبنای نتایج تحقیق، نظریه اسلام در مورد محیط زیست تحت عنوان امانتدار الهی ارائه شده است. مفاهیم کلیدی نظریه امانتداری الهی شامل سرپرستی، مسئولیت پذیری و امانت الهی می باشد. بدین معنا که خداوند به عنوان مالک حقیقی دنیا، انسان را که ذی شعورترین مخلوق خود است را به مقام جانشینی خود(خلیفه الله) برگزیده تا بار مسئولیت امانات خود را بر دوش او بگذارد؛ انسان نیز بایستی امانات به ودیعه گذاشته شده نزد او را مطابق دستورات اخلاقی الهی بکار بگیرد. به بیان دیگر، امانتداری الهی عبارت است از بهره برداری و حفاظت مسئولانه انسان از محیط زیست بگونه‌ای که مصالع جامعه، نسلهای آینده و دیگر انواع گونه‌ها را بطور متعادل در نظر گرفته و پاسخگوئی جدی در قبال بهره برداری از آن را بپذیرد.
کلیدواژه ها
اخلاق دینی، اخلاق اسلامی، امانت الهی، مسئولیت پذیری، سرپرستی، محیط زیست
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است