| کشاورزی اخلاقی؛ یکی از مظاهر تمدن اکولوژیک |
| کد مقاله : 1257-FCEAF (R1) |
| نویسندگان |
|
شهلا لجم‌اورک رمه‌چری *1، اسکندر زند2 1دانش‌آموخته دکتری اگرواکولوژی، پژوهشکده علوم محیطی/ دانشگاه شهید بهشتی 2موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور بخش تحقیقات علفهای هرز |
| چکیده مقاله |
| تمدن اکولوژیک مرحله جدیدی از توسعه انسانی است که بر لزوم آگاهی افراد از اصول اخلاقی در مراقبت از محیط‌زیست تاکید کرده است. ایجاد بحران در عبور از مرزهای سیاره‌ای، باعث شده موضوع جایگزینی تمدنی اکولوژیک با تمدن تکنولوژیک مورد توجه تعدادی از کشورها از جمله کشور چین قرار گیرد. هدف تمدن اکولوژیک اصلاح نابرابری اجتماعی و بی‌ثباتی محیط معرفی می‌شود و مشخصه اصلی آن تفاوت در ارزش‌ها و اصول اخلاقی در مقایسه با تمدن تکنولوژیک است. این تمدن مبتنی بر فلسفه وحدت بین انسان و طبیعت بوده و به فرد اجازه می‌دهد تا به جای ارائه اهداف شخصی، به فکر خیر دیگران باشد و درست در همین بخش نظریه فایده‌گرایی به اجرا در می‌آید، که به موجب آن فرد بر کسب بیشترین خوشبختی برای تعداد بیشتری از مردم پافشاری می‌کند. کشاورزی اکولوژیک، که از بنیان‌های اصلی تمدن اکولوژیک شناخته شده است، شامل تولید مواد غذایی به‌شیوه‌ای سازگار با محیط‌زیست و پایدار است که در آن اخلاق یکی از اصول اساسی هدایت‌کننده کشاورزان در رفتارها و تصمیم‌گیری‌هایشان است. در این راستا، نویسندگان این مفهوم را نوعی ضرورت اخلاقی معرفی کرده و تاکید می‌کنند که لازم است در مسیر دستیابی به پایداری از طریق کشاورزی اکولوژیک، اصول کشاورزی اخلاقی را رعایت و اجرا نمود تا در نهایت به تمدن اکولوژیک منجر شود. |
| کلیدواژه ها |
| شاخص‌های تمدن اکولوژیک، اصل فایده‌گرایی، تمدن صنعتی، پارادایم‌های توسعه، پایداری. |
| وضعیت: چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
