داروهای ضدِمیکروبی: امنیت غذایی، تبعات کاربرد آنها در دام |
کد مقاله : 1246-FCEAF (R2) |
نویسندگان |
محسن کاظمی * دانشیار گروه علوم دامی، مجتمع آموزش عالی تربت جام، تربت جام ، ایران |
چکیده مقاله |
شیوع روزافزون مقاومت ضدِمیکروبی به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیکها باعث بروز عفونتهایی میشوند که شدیدتر هستند و کمتر به درمان پاسخ میدهند. در مقایسه با عفونتهای ناشی از باکتریهای حساس، عفونتهای ناشی از باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیکها منجر به افزایش دفعات بستری شدن، بستری طولانیمدت در بیمارستان، افزایش طول مدت بیماری و افزایش نرخ مرگ و میر شده است. عوامل زیادی در افزایش مقاومت ضدِمیکروبی در پاتوژنهای انسانی نقش دارند، که از آنجمله میتوان به استفاده از مواد ضدِمیکروبی در انسانها و حیوانات تولیدکنندۀ غذا اشاره نمود. مواد ضدِمیکروبی، موادی هستند که بهطور طبیعی از موجودات زنده یا بهصورت مصنوعی در آزمایشگاه تولید میشوند و میتوانند بهصورت خوراکی، تزریقی یا موضعی برای کشتن یا مهار رشد میکروارگانیسمها تجویز شوند. بهطور کلی از داروهای ضدمیکروبی برای درمان، کنترل و پیشگیری از بیماریها استفاده میشود. آنها همچنین برای اهداف غیردرمانی مانند تقویتکنندههای تغذیهای خوراک و محرکهای رشد در بسیاری از کشورهای جهان استفاده میشوند. امروزه تقریباً 80 درصد از تمام حیوانات و پرندگان که نقشی در تولید مواد غذایی دارند، برای بخشی یا بیشتر عمر خود دارو دریافت میکنند. در گذشته، مصرفکنندگان اصلی مواد ضدمیکروبی، کشورهای توسعه یافتهای مانند ایالات متحده آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی بودند، ولی در حال حاضر، در کشورهای در حال توسعه نیز استفاده از ضدمیکروبها بهسرعت در دامها افزایش یافته است. ضدمیکروبها عمدتاً در معالجه حیوانات و تضمین سلامتی آنها استفاده میشوند. همچنین از آنها برای جلوگیری از گسترش بیماریها در حیوانات و طیور استفاده می شود. اعتقاد بر این است که استفاده مکرر از ضدمیکروبها در حیوانات تولیدکنندۀ غذا در جهت ارتقای رشد و افزایش مهارت غذایی و پیشگیری، عامل مهمی برای افزایش مقاومت ضدِمیکروبی محسوب میگردد. بنابراین توصیه میشود که استفاده از آنها برای دام، با رعایت دستورالعملهای خاص انجام شود. |
کلیدواژه ها |
مواد ضدِمیکروبی، عفونت، بیماری، غذا، دام |
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |