| نقش اخلاق در بهره برداری و حفاظت از منابع طبیعی |
| کد مقاله : 1131-FCEAF (R1) |
| نویسندگان |
|
ملیحه مدنیان *1، زینب سلحشور2 1کارشناس بخش خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان 2کارشناس بخش نانوتکنولوژی، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی کرج |
| چکیده مقاله |
| شیوه تعامل انسان با منابع طبیعی توسط نگرشها و رفتارهای اخلاقی وی تعیین می‌شود. استفاده اخلاق محور از طبیعت و توسعه پایدار اقتصادی مستلزم شناخت جامع از منابع و ارزش آنها میباشد. بنابراین، ارزشگذاری اقتصادی منابع (ارزش کاربردی و غیرکاربردی) قبل از هر تصمیمی ضروری است. شاخص ردپای اکولوژیکی بیانگر تأثیرات مخرب فعالیتهای انسانی و بی عدالتی محیط زیستی خصوصاً بین کشورهای فقیر و ثروتمند و متعاقباً نابرابریهای بهداشتی میباشد. رویدادهای شدید اقلیمی، تغییرات حیاتی در سیستمهای زمین، از دست دادن تنوع زیستی و فروپاشی اکوسیستم و کمبود منابع طبیعی مهمترین خطرات جهانی در آینده است. از این رو، در این مقاله با تشریح ارزشهای منابع طبیعی، عدالت و اخلاق محیط زیستی، شاخص عملکرد محیط زیستی (EPI) در ایران و جهان و ردپای اکولوژیکی، تأثیر اخلاق در استفاده پایدار از منابع تبیین شده است. نتایج نشان داد که انسان %30 بیشتر از منابعی که طبیعت سالانه تولید میکند مصرف میکند، اگرچه تنها %20 جمعیت دنیا (کشورهای ثروتمند) %80 منابع را مصرف میکنند. جوامع ثروتمند باید مصرف انرژی و مواد را تا 80% کاهش دهند. همچنین آلودگی عامل اصلی بیماری و مرگ در جهان است. EPI نشان میدهد که در صورت ادامه روندهای فعلی، فقط 4 کشور چین، هند، آمریکا و روسیه مسئول بیش از %50 انتشار گازهای گلخانه ای در 2050 خواهند بود. اخلاق محیط زیستی بهترین راه برای محافظت از حقوق بشر در برابر تخریب محیط زیست میباشد. دستیابی به پایداری منابع طبیعی مستلزم تغییر الگوهای اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی در مصرف منابع و برخورد با محیط زیست است |
| کلیدواژه ها |
| اخلاق محیط زیستی، ارزش گذاری منابع طبیعی، عدالت محیط زیستی، ردپای اکولوژیکی، توسعه پایدار. |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
