آشنایی با مصادیق صرفه جویی در الگوی رفتاری زنبور عسل
کد مقاله : 1126-FCEAF (R3)
نویسندگان
مرتضی کیخاصابر *1، حسن جهانگیری2، مهدی خجسته کی3
1بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قم
2سازمان تحقیقات
3بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، قم، ایران.
چکیده مقاله
صرفه جویی به مفهوم مصرف چیزی به شکل درست و مناسب آن است. در فرهنگ ایرانی اسلامی صرفه جویی به معنای عدم اسراف تلقی می شود و این دو، رفتار و صفتی متضاد هم به شمار می روند. شاید این جمله معروف به درک بهتر مفهوم صرفه جویی کمک کند که صرفه جویی کم مصرف کردن نیست، بلکه درست مصرف کردن است. در واقع صرفه جویی فضیلتی اخلاقی است که معمولا برای افرادی به کار می رود که هرچیزی را به شکل درست و اندازه معقول آن استفاده می کنند. اگر در معنای تحت الفظی "صرفه جویی" صرفه را به معنای سود، منفعت و بهره تعبیر کنیم آنگاه صرفه جو صفت فردی است که به دنبال صرفه و بهره اقتصادی است. بی تردید کسی که از امکانات در دسترس خود به شیوه درست و به اندازه استفاده می کند، همزمان با اینکه از اسراف پرهیز نموده، بهره وری از امکانات را افزایش داده و در نهایت هزینه های مربوطه را کاهش می دهد. با این مقدمه در مقاله حاضر جلوه های مهمی از صرفه جویی در زندگی زنبور عسل معرفی می گردد و به دنبال آن آیات و روایات اسلامی در این باره مرور می شود با این امید که پرداختن به این وجه از زندگی زنبور عسل بتواند به عنوان الگویی برای فعالیت شاغلان صنعت زنبورداری و کلیه فعالان اقتصادی مطرح شود.
کلیدواژه ها
زنبور عسل، صرفه جویی، بهره وری، رفتار
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است