فرهنگ غذایی و آداب تغذیه ایرانیان در دوره صفوی به روایت سفرنامه های اروپایی
کد مقاله : 1116-FCEAF (R1)
نویسندگان
کبری دادمحمدی *
دانشگاه الزهرا
چکیده مقاله
پس از تشکیل دولت صفوی، شاهد افزایش ارتباط سیاسی و اقتصادی اروپاییان با ‌ایران هستیم. از این دوره به بعد تاجران، سیاحان و سیاستمداران متعددی به ایران آمدند که شرح گزارش‌های آنان در قالب سفرنامه‌ها به جامانده است. از این رو سفرنامه‌ها از گنجینه‌‌ها و منابع تاریخی باارزش هستند و در این دوره سیاحان بسیاری توانستند اطلاعات کم‌نظیری در مورد آداب و رسوم جاری در کشور ایران ارائه دهند. پژوهش حاضر با هدف شناخت فرهنگ غذایی و آداب تغذیه ایرانیان در دوره صفوی به روایت سفرنامه‌های اروپایی به جا مانده از این دوره انجام شده است. این پژوهش از نوع تاریخی- تحلیلی است و گردآوری مطالب به شیوه کتابخانه‌ای- اسنادی انجام شده است. بر این اساس پرسش‌های این پژوهش بدین ترتیب است که فرهنگ غذایی و آداب تغذیه ایرانیان در دوره صفوی بر اساس سفرنامه‌های این دوره چگونه بوده است؟ چه تفاوتی میان آداب تغذیه ایرانیان و طبقه اجتماعی آنها بر اساس سفرنامه‌های باقی مانده از این دوره وجود دارد؟ نتایج پژوهش حاکی از این است که در دوره ﺻﻔﻮی، ایرانیان هر شبانه‌روز فقط دو بار ظهر و شب غذای کامل می‌خورند و صبحانه‌شان منحصر به یک قطعه نان و دو فنجان چای بوده است. ناهار آنها ساده و حاضری و فقط شام آنها غذای گرم بوده است. آنچه از نوشته‌های سیاحان بر می‌آید در دوره صفویه مردم ایران‌زمین پرخور نبودند و بنا به عادت در تغذیه اندازه نگه می‌داشتند. همانطور که مردمان کم درآمد در مصرف غذا اندازه نگه می‌داشتند، افراد دارا و دولتمند نیز به طبع صرفه‌جو بودند.
کلیدواژه ها
سفرنامه، آداب تغذیه، فرهنگ غذایی، دوره صفوی، سفره، ضیافت
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است