| استفاده مجدد از آب در کشاورزی: ارزیابی ابعاد اخلاقی |
| کد مقاله : 1089-FCEAF (R2) |
| نویسندگان |
|
شکوفه شارخی رضایی * سازمان ملی استاندارد ایران-پژوهشگاه استاندارد-پژوهشکده غذایی و کشاورزی |
| چکیده مقاله |
| استفاده مجدد از آب در کشاورزی به‌عنوان یک راهکار کلیدی برای مدیریت منابع محدود آب و افزایش بهره‌وری در بخش کشاورزی مطرح شده است. با توجه به چالش‌های جهانی ناشی از تغییرات اقلیمی و افزایش نیازهای کشاورزی، این روش می‌تواند نقش بسزایی در کاهش فشار بر منابع آب طبیعی داشته باشد. با این حال، استفاده مجدد از آب در کشاورزی، علاوه بر مزایای اقتصادی و محیط‌زیستی، ابعاد اخلاقی متعددی را نیز به همراه دارد که به‌ویژه از منظر سلامت عمومی قابل توجه هستند. مساله اصلی این تحقیق، بررسی ابعاد اخلاقی استفاده مجدد از آب در کشاورزی و تحلیل چالش‌های مرتبط با آن است. این موضوع به‌ویژه در مناطقی که منابع آب محدود است و نیاز به مدیریت پایدار منابع آب ضروری است، اهمیت زیادی دارد. نگرانی‌هایی از جمله تأثیرات بر کیفیت محصولات کشاورزی، سلامت مصرف‌کنندگان و تأثیرات زیست‌محیطی آب‌های بازیافتی وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد (جارامیلو و کورونادو، ۲۰۱۸). همچنین، نگرانی‌هایی درباره عدالت اجتماعی و دسترسی برابر به منابع آب بازیافتی وجود دارد که باید به آن پرداخته شود (درکسل و همکاران، ۲۰۱۵). این مقاله مروری به تحلیل ابعاد اخلاقی استفاده مجدد از آب در کشاورزی می‌پردازد. یکی از مسائل اصلی، نگرانی‌های مرتبط با سلامت و ایمنی محصولات کشاورزی است که تحت تأثیر آب‌های بازیافتی قرار می‌گیرند. از منظر اخلاقی، لازم است اصولی نظیر انصاف، شفافیت و توجه به حقوق مصرف‌کنندگان رعایت شود. همچنین، مدیریت منابع آب باید به‌گونه‌ای انجام گیرد که تأثیرات منفی بر جوامع محلی و محیط‌زیست به حداقل برسد. مطالعات پیشین مانند تحقیقات "جانسون و همکاران" (۲۰۱۸) و "اسمیت و همکاران" (۲۰۱۹)، بر ابعاد اخلاقی مرتبط با استفاده مجدد از آب تأکید کرده و پیشنهادات مختلفی برای بهبود فرآیندها ارائه داده‌اند. هدف این مقاله، ارتقای آگاهی درباره چالش‌های اخلاقی و توسعه سیاست‌های مناسب برای بهره‌برداری پایدار و عادلانه از منابع آب است. |
| کلیدواژه ها |
| استفاده مجدد از آب، کشاورزی، پایداری، اخلاق، سلامت عمومی، سیاست |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
