اولین همایش ملی اخلاق در کشاورزی و غذا در روزهای 30 مهر و اول آبان  1403با محوریت دفتر نمایندگی ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی، حمایت وزارت جهاد کشاورزی و سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، توسط مرکز آموزش امام خمینی (ره) برگزار شد. دبیرعلمی این همایش آقای دکتر اسکندر زند و دبیر اجرایی آن نیز آقای دکتر سید داود حاجی میررحیمی ( رئیس مرکز آموزش امام خمینی (ره) بود. در این همایش بیش از 2400 نفر (حدود 2000 نفر بصورت ویدئو کنفرانسی) از متخصصین و محققین حوزه و دانشگاه، مدیران، کارشناسان و کشاورزان گرد هم آمدند تا چالشهای بخش کشاورزی و غذا در ایران را این بار از دریچه اخلاق مورد بحث و بررسی قرار دهند.

در این همایش مدیران عالی از جمله وزیر جهاد کشاورزی، دبیر شورای انقلاب فرهنگی، نماینده ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی، رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، معاونین وزیر و روسای سازمان های تخصصی وزارت جهاد کشاورزی و کشاورزان، متخصصین دانشگاه ها، حوزه های علمیه و مراکز تحقیقاتی، کارشناسان و دانشجویان مشارکت فعال داشتند که نشان از شروع فصلی نو در مدیریت کشاورزی کشور دارد.

از مجموعه مطالب مطروحه دربیش از 110 مقاله، پرسش و پاسخ ها و بحث های نشست ها و نیز مباحث نشست ویژه با کشاورزان، موارد زیر بعنوان نتایج همایش در جلسه اختتامیه مورد توافق جمعی قرار گرفت:    

• تغییر نظام کشاورزی از یک سبک زندگی به یک شغل و کسب کار و همچنین توسعه و پیچیدگی زنجیره ارزش غذا، پیامدهائی را از منظر تاثیر بر سلامت کره زمین، سلامت انسان و سلامت سایر زیست مندان به بار آورده و ضرورت پرداختن به «اخلاق کشاورزی و غذا» را بیش از پیش بارز نموده است.
• امروز پیامد بی اخلاقی ها در بخش کشاورزی و غذا در قالب مشکلات محیط زیستی مانند فرسایش خاک، کمبود آب و فرونشست، کاهش تنوع زیستی، حیوان آزاری و نیز مشکلات انسانی مانند فقر و نابرابری غذائی، تولید غذاهای ناسالم و تجارت و توزیع ناعادلانه غذا رخنمون گردیده است.
• سخنرانان طی این دو روز تلاش نمودند از یک طرف رفتار کشاورزی و غذا در ایران را بررسی و مشکلات پیش رو در ادامه این روند را نشان دهند. از طرف دیگر متخصصین اخلاق حرفه ای ریشه های بعضی از این رفتارها را در نظریه های اخلاقی انسان محور دانستند و با ارائه مبانی اخلاق اسلامی، در سطوح مختلف از سطح حکمرانی تا سطح روابط فرد با فرد، فرد با جامعه، فرد با حیوانات و طبیعت و فرد با خداوند، تلاش کردند نشان دهند که پاسخ این بی اخلاقی ها را می توان در مبانی اخلاق اسلامی یافت.
• آنچه امروز در جوامع و نیز جامعه ما بروز نموده ریشه در تغییر نگرش های بنیادین به ماموریت علم، طبیعت و انسان و نیز پیشرفت های پر شتاب فناوری دارد که بیش از آنکه ما کنترل او را به دست بگیریم، او سبک زندگی ما را در کنترل خود دارد.
• نتایج این تغییرات «افول معنویت» و تبدیل ارزشهای اخلاقی والا به هنجارهای جامعه سرمایه سالار تکنیک زده بوده است. کم رنگ شدن بسیاری از مولفه های فرهنگ غنی غذائی ایرانی با رویکرد مصرف غذا با تکیه بر ظرفیت های محلی مبتنی بر تعادل جسم و روح برای تعالی، تخریب فرهنگ، وابسته نمودن جامعه روستائی و خروج تدریجی این جامعه مولد به ویژه زنان و جوانان روستائی از چرخه تولید، از پیامدهای این رویکرد ها است.
• به نظر می رسد راه برون رفت از این شرایط در «تغییر نگرش بنیادین با درس گرفتن از گذشته» و «توجه به معنویت» است. با توجه به تاثیر مولفه های مختلف فرا تخصصی از جمله جنبه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و روانشناختی، تغییر رویکرد آموزش و پژوهش کشاورزی و غذا به «بین رشته ای»، «چند رشته ای» و «فرا رشته ای» اجتناب ناپذیر است.
• قرار گرفتن آموزش و پژوهش های اخلاق کشاورزی و غذا در نظام آموزش و پژوهش کشور ضروری است.
• در بررسی سیر تاریخی کشاورزی ایران شواهد گذار از نظام سنتی مبتنی بر معنویت و یاریگری به نظام مدرن مبتنی بر فناوریهای سخت و جایگزینی دولت به جای مدیریتهای مردمی و محلی دیده می شود.
• تراژدی منابع مشترک و بررسی نظریات اخلاقی فلاسفه از قبیل وظیفه گرائی، پیامد گرائی و فضیلت گرائی نشان می دهد، برای رسیدن به مبنای نظری قابل قبول در رفتار با منابع پایه، راه دیگری باید جست. شاید «اخلاق کثرت گرای یکپارچه» بتواند پاسخی مناسب باشد.
• قطعاً «اخلاق امانت مدار» منابع پایه، هم با رویکردهای متعادل حافظان محیط زیست و هم با مبانی دینی و معنوی جامعه ایرانی- اسلامی سازگار است. بررسی های میدانی نشان داد کارشناسان و کشاورزان ایرانی بر «اخلاق امانت مدار منابع پایه و محیط زیست» باور دارند.
• جامعه جهانی در تبیین و اجرای اصول اخلاقی در کشاورزی، پیشرفتهای شگرفی داشته به نحوی که ردپای مبانی اخلاقی در گذار از کشاورزی رایج به کشاورزی ارگانیک، سپس کشاورزی اکولوژیک و در سالهای اخیر کشاورزی احیاءکننده کاملا مشهود است. اما همچنان روابط زیرساختی و نظری این نظام های کشاورزی با مبانی و ارزشهای دینی و فرهنگ و آداب ملی ما ناشناخته و محل بحث است.
• مباحث مطروحه از طرف سخنرانان و به ویژه جامعه کشاورزان نشان داد در استخراج چالش های اخلاقی و جستجوی راه حل برای آنها، سهم دولت و یا ساختار و مناسبات حکمرانی بخش کشاورزی و غذا شایان توجه جدی ست.
• امروز پیشرفتهای علمی با ابزارهای معمول آزمون فرضیات علمی، تأثیر کیفیت غذا بر بیان ژن ها را در قالب علم نوتریژنومیکس (اثر لقمه بر بیان ژن) بررسی می نماید. آیا نتایج این تحقیقات فراخوانی برای نگرش اخلاقی به طعام خود نیست؟
• نشست ویژه با کشاورزان دستاوردهای خوبی به همراه داشت و نشان داد سهم ضعف حکمرانی در بروز بسیاری از چالشهای موجود، بارزتر و اثر گذارتر از رفتار تک تک ذی نفعان از جمله کشاورزان است. لذا به نظر می رسد در رویکرد تبیین اصول و ارزشهای اخلاقی، استخراج علل ضعف های اخلاقی بخش حکمرانی بسیار پر اهمیت است.
• شرکت کنندگان همایش به درستی خواستار پیگیری جدی حل چالش های پیش روی بخش کشاورزی و غذای کشور در ابعاد مختلف گردیدند و البته این همایش، که بعضی شرکت کنندگان «فراخوان بازیابی اخلاق در کشاورزی و غذا» خواندندش، تلاشی است تا اینبار بدون توافق جمعی بر سر مبانی نظری، کاری نکنیم. برگزار کنندگان، این همایش را پیش نیاز بررسی و تکمیل سند اخلاق کشاورزی و غذای کشور دانستند تا با مشارکت همه ذی نفعان و پس از توافق جمعی بر اصول و ارزشهای اخلاقی بر اساس مبانی اسلامی و فرهنگ ایرانی، تدوین و به معرض اجرا گذاشته شود.
• با عنایت به مباحث طرح شده در همایش، از همه شرکت کنندگان دعوت شد تا با تکمیل بخش مرتبط با حیطه کاری یا تخصصی خود در جدول چالش های اخلاقی بخش کشاورزی و غذا (جدول 1)، کمیسیون اخلاق کشاورزی و غذا مستقر در وزارت جهاد کشاورزی را در مسیر تدوین سند اخلاق کشاورزی و غذا یاری نمایند.